چشم انداز گروه ملی فولاد ایران با مدیرعامل جدید/ آیا بازگشت به ریل تولید ممکن است؟

گروه ملی صنعتی فولاد ایران، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین واحدهای فولادی کشور و نخستین تولیدکننده فولاد در خوزستان، سال‌هاست با مشکلات ساختاری، بدهی‌های انباشته و بحران‌های کارگری روبه‌روست. اکنون با حضور دکتر مصطفی اسکندری، مدیر جوان، بومی و متخصص این صنعت، چشم‌اندازی تازه پیش روی کارگران و صنعت فولاد خوزستان قرار گرفته است؛ فرصتی که اگر با حمایت جدی مسئولان و همگرایی نهادهای اثرگذار همراه شود، می‌تواند این مجموعه را دوباره به جایگاه شایسته خود در تولید و صادرات بازگرداند.

به گزارش پیک صنعت جنوب، گروه ملی صنعتی فولاد ایران، نامی شناخته‌شده در تاریخ صنعت فولاد کشور است. این شرکت در دهه‌های گذشته نه تنها موتور محرک اشتغال در خوزستان بوده، بلکه با تولید محصولات متنوع، سهم مهمی در تأمین نیاز بازار داخلی و صادرات ایفا کرده است. با این حال، مشکلات مالی، مدیریتی و ساختاری در سال‌های اخیر، این مجموعه عظیم را به حاشیه رانده و هزاران کارگر آن را در شرایطی سخت قرار داده است.

اکنون روی کار آمدن دکتر مصطفی اسکندری، مدیر بومی و متخصص صنعت فولاد، می‌تواند سرآغاز فصل تازه‌ای باشد. مدیریت بومی به معنای درک عمیق‌تر از شرایط اجتماعی و اقتصادی استان است؛ امری که در حل مسائل کارگری و ایجاد اعتماد میان کارکنان و مدیریت نقشی اساسی دارد. افزون بر این، تجربه و دانش تخصصی اسکندری در حوزه فولاد، ظرفیت مناسبی برای بازآفرینی ساختار تولید و مدیریت بهره‌وری در شرکت فراهم می‌کند.

چشم‌انداز گروه ملی فولاد در این شرایط، تنها عبور از بحران‌های گذشته نیست. این شرکت می‌تواند با تنوع‌بخشی به سبد محصولات، بازگشت به بازارهای صادراتی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی، به جایگاهی اثرگذارتر از گذشته دست یابد. هم‌زمان، حل مسائل معوق کارگری و بازپرداخت مطالبات پرسنل، به بازگشت آرامش به محیط کار و ارتقای بهره‌وری منجر خواهد شد.

البته تحقق این اهداف نیازمند پشتیبانی همه‌جانبه است. مسئولان استانی و ملی، از استانداری و وزارت صمت گرفته تا نظام بانکی و مجموعه‌های بزرگ صنعت فولاد، باید پای کار بیایند. بدون حمایت نهادی و سیاستی، حتی بهترین مدیران نیز در مسیر اصلاحات ساختاری با موانع جدی مواجه خواهند شد.

گروه ملی صنعتی فولاد ایران امروز در نقطه‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد. انتخاب مدیری جوان، بومی و متخصص، فرصتی ارزشمند برای بازسازی اعتماد کارگران، افزایش تولید و حضور دوباره در بازارهای داخلی و خارجی است. اگر این فرصت با عزم ملی و حمایت همه‌جانبه همراه شود، خوزستان بار دیگر می‌تواند شاهد شکوفایی یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های صنعتی خود باشد؛ سرمایه‌ای که نه فقط برای استان، بلکه برای کل اقتصاد ایران نقش راهبردی دارد.