افزایش رقم کالابرگ سه دهک اول به ۶۲۰ هزارتومان/ پرداخت حداقل یک نوبت دیگر کالابرگ برای عید یا ماه رمضان“احمد میدری” از تامین منابع مالی مرحله پنجم کالابرگ خبر دادرشد دو برابری پوشش کالابرگ در دولت چهاردهم؛ ۸۴ میلیون نفر مشمول شدندافزایش سهم اقتصاد دیجیتال در کشور با اجرای دو طرح تحول آفرینبانک مرکزی: حد مجاز نسبت خالص داراییهای ثابت بانکی، حداکثر ۳۰ درصد استسقف گرانترین پرواز ۶ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان/ بلیتها از نرخ تعیین شده ارزانتر فروخته میشوندیک عضو کمیسیون انرژی به نقل از وزیر نفت: وزیر نفت مخالف مصوبه جدید بنزینی دولت استعارف: در صنعت نساجی باید به وضعیت پایدار برسیم/ مخالفت با واردات بی رویهفولاد بهعنوان کالای راهبردی، نقش کلیدی در توسعه زیرساختها، صنعت ساختمان، خودروسازی و انرژی ایفا میکند؛ صنعتی که امروز میدان رقابتی بزرگ میان کشورها برای تثبیت سهم در بازار جهانی شده است. ایران نیز با وجود قرارگرفتن در جمع ده تولیدکننده برتر دنیا، همچنان سهمی محدود در تجارت جهانی فولاد دارد. به گزارش پیک صنعت […]
فولاد بهعنوان کالای راهبردی، نقش کلیدی در توسعه زیرساختها، صنعت ساختمان، خودروسازی و انرژی ایفا میکند؛ صنعتی که امروز میدان رقابتی بزرگ میان کشورها برای تثبیت سهم در بازار جهانی شده است. ایران نیز با وجود قرارگرفتن در جمع ده تولیدکننده برتر دنیا، همچنان سهمی محدود در تجارت جهانی فولاد دارد.
به گزارش پیک صنعت جنوب، ایران طی سالهای اخیر با تولید بیش از ۳۲ میلیون تن فولاد خام در سال ۲۰۲۳ توانسته رتبه دهم تولیدکنندگان جهانی را بهدست آورد. با این حال سهم کمتر از یکدرصدی از تجارت جهانی، نشاندهنده فاصله معنادار بین ظرفیت تولید و حضور مؤثر در بازارهای بینالمللی است.
مزیتهای ایران در این صنعت قابل توجه است؛ از ذخایر غنی سنگآهن و هزینه نسبی پایین نیروی کار گرفته تا موقعیت جغرافیایی که امکان دسترسی به بازارهای منطقهای را فراهم میکند. با این وجود، برخلاف کشورهایی چون روسیه و برزیل که فولاد خود را بر محور صادرات توسعه دادهاند، بازار داخلی همچنان محرک اصلی مصرف در ایران به شمار میرود.
چالشهای جدی نیز مسیر توسعه این صنعت را تحتتأثیر قرار داده است. مصرف انرژی در تولید فولاد ایران حدود سه برابر میانگین اروپا برآورد میشود؛ مسئلهای که با محدودیتهای فزاینده در تأمین گاز و برق به چالشی حیاتی بدل شده است. علاوه بر این، تحریمها و مشکلات بانکی، دسترسی به بازارهای جهانی را محدود کرده و تغییرات مکرر سیاستهای صادراتی و مقررات داخلی، ریسک فعالیت در این حوزه را افزایش داده است. همزمان، فشارهای زیستمحیطی ناشی از مصرف بالای آب و انتشار آلایندهها نیز بر صنعت سنگینی میکند.
با وجود این موانع، پیشبینیها نشان میدهد که در صورت ثبات نسبی سیاستهای کلان و تداوم سرمایهگذاریهای جاری، ظرفیت تولید فولاد ایران تا افق ۱۴۱۰ میتواند به حدود ۵۵ تا ۶۰ میلیون تن برسد. اما تحقق این هدف منوط به حل سه مسئله اساسی است: تأمین پایدار انرژی و آب، تنوعبخشی به بازارهای صادراتی و ارتقای فناوری و بهرهوری تولید.
صنعت فولاد ایران امروز در نقطهای تعیینکننده قرار دارد؛ ظرفیتی عظیم برای تبدیلشدن به یک بازیگر تأثیرگذار جهانی وجود دارد، اما چالشهای ساختاری و محدودیتهای خارجی میتواند این فرصت را به تهدید بدل کند. آینده فولاد کشور بیش از آنکه به ارقام تولید وابسته باشد، به کیفیت سیاستگذاری و توان مدیریت این چالشها گره خورده است.
